Ik vind deze hele situatie maar confronterend

Deze hele corona crisis vind ik maar lastig en confronterend. En dan vooral het noodgedwongen thuis zitten. De muren op je af zien komen. De deur niet uit mogen. Het voelt hetzelfde als toen ik in 2018 thuis zat, alleen toen door een extreme opvlamming.

Corona crisis, chronisch ziek en confronterend

Sinds ik chronisch ziek ben, heb ik wel vaker periodes gehad dat ik noodgedwongen thuis zat. Vooral het jaar 2018 was zo’n periode. Toen kon ik de deur niet uit door een extreme opvlamming en zat ik meer op de wc dan dat ik buiten was. In die periode viel mentaal ook zwaar. Het gevoel dat de muren op je af komen en dat je een beetje gek wordt door het gebrek aan sociale activiteiten en contacten. En nu door het corona virus heb ik dat gevoel weer, flashbacks naar toen.

Toen en nu

Toen was ik natuurlijk erg ziek, had ik ook nergens energie voor. Al mijn energie ging naar het gevecht tegen de ontstekingen. Enige uitje wat ik had was naar het ziekenhuis. Toen was ik blij als ik wat kon lezen, als de concentratie dat toe liet. Of om even creatief bezig te zijn. Maar negen van de 10 keer lukte dat niet. Nu voel ik mij, voor mijn doen, goed. De ontstekingen van de laatste opvlamming worden gelukkig weer minder en beetje bij beetje krijg ik wat meer energie. Maar toch zit ik weer noodgedwongen thuis.

Leven opbouwen

Het afgelopen jaar stond in het teken om mijn leven weer wat op te bouwen. Ik werkte keihard aan mijn herstel, zowel fysiek als mentaal, en ik bouwde een sociale leven op. Ik ging wekelijks naar schilderlessen, ik organiseerde meetings voor lotgenoten en ik ondernam weer leuke uitjes. En toen gooide het corona virus roet in het eten. Fysiotherapie gaat niet meer door, gesprekken bij de maatschappelijke werkster en psycholoog ook niet meer. Schilderlessen werden geannuleerd, ik kan geen meetings meer organiseren en even ergens een kopje thee drinken zit er ook niet meer in.

Samen staan wij sterk

Ik denk dat meerdere mensen dit gevoel wel herkennen. Dat het allemaal zo confronterend is. Dat ook zij flashbacks hebben naar zulke periodes van noodgedwongen thuiszitten. Is dit ook herkenbaar voor jou? Onthoud in ieder geval dat je niet alleen bent. Dat je niet gek aan het worden ben. Dat het oké is om dit allemaal te voelen. Samen staan wij sterk en samen slaan wij ons hier door heen.

Lees ook: Hoe vermaak ik mij tijdens deze dagen?

Lisa

Hoi, welkom op Crohn&ik. Ik ben Lisa en ik heb sinds 2013 de ziekte van Crohn. Schrijven is de laatste jaren een passie geworden en dat doe ik graag over alles wat ik mee maak en wat te maken heeft met chronisch ziek zijn. Regelmatig neem ik je mee naar wat mij zoal bezighoudt. Liefs, Lisa