Over mij
Ik ben Lisa, geboren in 1991 en getrouwd met Rob. We hebben samen een hond genaamd Luna uit Griekenland. We wonen samen in een dorp tussen Amsterdam en Leiden. Ik drink graag een kop thee uit mijn poepie mok en kan echt genieten van ziekenhuis series. Grey’s Anatomy is favoriet! Ik ben ook graag creatief bezig en ik volg sinds kort schilderlessen. Diamond painting vind ik zelf ook een heerlijke hobby. Zelfs als ik ziek ben en weinig energie heb, is dat nog haalbaar voor mij.
In 2017 kwam ik ziek thuis te zitten. Niks voor mij, dus bedacht ik iets om de dagen toch nog een beetje door te komen ondanks het ziek zijn. Ik begon met mijn blog over de ziekte van Crohn. In eerste instantie om alles van mij af te kunnen schrijven. Als ik er iemand mee kon helpen, dan was dat mooi meegenomen.
Sinds mijn diagnose ziekte van Crohn heb ik veel meegemaakt. Verschillende onderzoeken gehad, inmiddels alle medicijnen geprobeerd en een aantal ziekenhuisopnames gehad. Als klap op de vuurpijl ben ik met spoed geopereerd en heb ik een ileostoma gekregen.
Met mijn blog over mijn leven met de ziekte van Crohn wil ik lotgenoten helpen. Ik hoop dat jij herkenning kunt vinden in mijn verhaal. Dat je merkt dat je niet alleen bent in de strijd tegen het ziek zijn. Je mag mij altijd een berichtje sturen via mijn contact formulier of via mijn instagram pagina. Contact met lotgenoten kan je helpen. Je hebt vaak aan één woord genoeg om iets uit te leggen en het kan soms zelfs voelen als thuiskomen.
De ziekte van Crohn is een onzichtbare ziekte en dat maakt het soms echt wel lastig. Zo hoor ik regelmatig dat ik er helemaal niet ziek uit zie, terwijl ik dat ondertussen écht wel ben. Door open te zijn op mijn blog probeer ik het onzichtbare zichtbaar te maken. Ik deel mijn positieve dagen, zoals in de rubriek “Genieten van de kleine dingen”, maar ik vertel ook zeker hoe bijvoorbeeld een slechte dag er uit ziet of wat er gebeurd als ik weer een opvlamming krijg. Daarnaast wil ik ook dolgraag het taboe doorbreken dat rondom de ziekte van Crohn en poep heerst.
