Een brief over mijn ziekte van Crohn

Soms is het lastig om te vertellen hoe het nou is om de ziekte van Crohn te hebben. Op een middag schreef ik een brief waarin staat wat de ziekte van Crohn voor invloed heeft op mijn leven. Misschien herken jij je er ook wel in.

Jij, een brief over mijn ziekte van Crohn

Jij kwam in 2012 ineens in mijn leven, in het begin sluimerde jij een beetje op de achtergrond. Maar daar liet jij het niet bij, jij kwam steeds meer en meer naar de voorgrond. Ik ken jou nu sinds 2013 bij naam en soms wou ik dat jij niet in mijn leven was gekomen. Jij maakt mij ziek, heel erg ziek. Door jou heb ik een aantal keren in het ziekenhuis gelegen met alle ellende van dien. Door jou heb ik zoveel medicijnen gehad, maar niks lijkt jou te kunnen verslaan. En ik ben inmiddels de tel wel kwijt hoeveel pijnlijke onderzoeken ik heb gehad, omdat ze allemaal willen bekijken hoe jij je gedraagt. Laat staan de aantal keren dat ik in het ziekenhuis ben geweest voor een afspraak om het over jou te hebben.

Jij beïnvloedt mijn dagelijks leven momenteel. Door jou ben ik heel erg moe, je sloopt mijn lichaam. En dan heb ik het nog niet eens over de pijn die jij veroorzaakt. Alsof er scheermessen door mijn lichaam gaan. Ook veroorzaak jij andere lichamelijke klachten, zoals droge ogen, oogontstekingen, gewrichtspijn en complicaties zoals abcessen. En dat is alleen nog maar het lichamelijke.

Jij hebt mij ook echt heel erg verdrietig gemaakt vorig jaar. Jij hebt er voor gezorgd dat ik mijn lichaam weer opnieuw moet leren vertrouwen. Want jij gooit roet in het eten wanneer het jou uitkomt. Jij houdt geen rekening met mij. Jij bent zo onvoorspelbaar. Jij maakt mij ook angstig, bang voor wat de toekomst mij brengt. Kan ik ooit nog werken, want door jou lukt dat nu niet. Kan ik überhaupt nog wel een beetje normaal gaan leven weer, of blijf jij dat verpesten voor mij? Want door jou heb ik ook een aantal flink gênante momenten meegemaakt, waarvoor ik mij dood schaam.

Oké, ik moet gaan accepteren dat jij voor altijd een onderdeel van mijn leven blijft. Ik heb jou nu eenmaal en ik raak jou niet kwijt, maar jij bent mij niet. Ik wil niet dat jij mijn leven zo erg blijft beïnvloeden. Ik doe mij best om positief te blijven, maar jij maakt het wel lastig voor mij. Want hoe kan ik zo positief blijven als jij mij een hele slechte dag bezorgd? Of dat jij weer eens stront eigenwijs wilt zijn en gewoon weer doorbreekt ondanks alle medicijnen die ik gebruik om jou een beetje rustig te krijgen?

Door jou wordt mijn wereldje ook steeds wat kleiner, maar dat heb ik geaccepteerd. Ik kan jou voelen en zien wat jij met mij doet. Maar voor anderen ben jij grotendeels onzichtbaar. Daardoor begrijpen sommigen niet wat jij allemaal met mij doet. Ik krijg heel vaak te horen dat ik er helemaal niet ziek uit zie, maar konden ze maar zien wat jij met mij doet, hoe ziek jij mij maakt. Wat jij allemaal van binnen bij mij aanricht.

Gelukkig zorg jij niet alleen maar voor negativiteit. Want door jou ben ik wel meer gaan genieten van de kleine dingen. Ben ik tot het besef gekomen dat niet alles zo vanzelfsprekend lijkt. Ben ik dankbaar voor de mensen om mij heen die mij helpen als ik ze nodig heb. En heb ik geleerd dat ik niet egoïstisch ben als ik een keer voor mijzelf kies.

Misschien moeten wij toch ooit is vriendjes gaan worden en ga jij je dan een beetje gedragen? Want als jij wat liever voor mij wordt, word ik uiteindelijk misschien ook wat liever voor jou en kan ik jou een plaatsje geven. Wij zullen tenslotte onze leven met elkaar voorgoed delen. Ik en de ziekte van Crohn.

Lisa

Hoi, welkom op Crohn&ik. Ik ben Lisa en ik heb sinds 2013 de ziekte van Crohn. Schrijven is de laatste jaren een passie geworden en dat doe ik graag over alles wat ik mee maak en wat te maken heeft met chronisch ziek zijn. Regelmatig neem ik je mee naar wat mij zoal bezighoudt. Liefs, Lisa