Even bijpraten, hoe gaat het nu?

Het is even stil op Crohn & ik, misschien is dat je al opgevallen. Allereerst mijn excuses daarvoor. Er is momenteel zoveel gaande. Mijn weken zijn volgepland met allerlei afspraken en dat vreet heel veel energie. Zo veel energie dat ik geen puf had om te schrijven. Ik wil jullie dan ook graag even bijpraten wat er allemaal gaande is en wat mij bezighoud.

Crohn is weer actief

Zoals jullie vorige maand konden lezen in het artikel “Crohn, ik haat je”, is de ziekte van Crohn helaas alweer actief. Nu in mijn dunne darm, terwijl het jaren daar rustig was. Ik was eind maart op gesprek bij de arts en we hebben samen besloten om weer te starten met Stelara. Dit medicijn heb ik vorig jaar ook geprobeerd, toen sloeg het niet aan. Maar we willen het toch nog een kans geven nu de ontstekingen wat kleiner zijn. Ik ben dan ook afgelopen woensdag begonnen en heb ik de eerste gift via het infuus gekregen. Het kan helaas wel acht weken duren voordat ik er wat van merk, dus nog eventjes geduld.

CCUVN 40 jaar

Misschien hebben jullie het al gezien op mijn Instagram, maar afgelopen weekend was ik vaak te vinden in Bussum. Het CCUVN bestaat dit jaar 40 jaar en dat werd groot gevierd. Zo was er een expositie met het thema Kunst van leven met IBD en daar heb ik aan meegewerkt. Ik werd gekoppeld aan beeldhouwster Mirjam en zij heeft een fantastisch beeld gemaakt naar aanleiding van mijn verhaal. De opening van de expositie was afgelopen vrijdag. Zaterdag fietste mijn vader de wielerronde Le tour du CCUVN en uiteraard heb ik hem verwelkomt bij de finish. En wat ben ik trots op hem, want hij heeft gewoon €605 opgehaald wat gebruikt gaat worden voor onderzoek.

Mentale hulp

Ik krijg nu al eventjes professionele hulp voor mijn mentale problemen. En dit is ook echt hard nodig. Ik laat het misschien niet zo zien, maar ik zit in een best wel diep zwart gat. Ik ben mijzelf kwijtgeraakt, ik weet niet meer wie ik ben. Ik heb nu om de week gesprekken bij de maatschappelijke werker. Ik weet dat het voor een goed doel is, maar ik vind het momenteel echt heel zwaar. Alle oude wonden raken weer open en alle bagger komt weer naar boven. En dat vreet energie, heel veel energie. Ik heb ook de opdracht gekregen om weer te gaan schilderen ter afleiding van mijn gedachten. Zodat ik even ergens anders op gefocust ben, en dat werkt wel op het moment dat ik aan het schilderen ben. Dus ik ga nu elke keer schilderen als ik te veel in mijn hoofd zit.

Bruiloft

En ondertussen ben ik ook nog de laatste dingen aan het regelen voor onze bruiloft op 23 mei aanstaande. De laatste afspraken doornemen met de locatie, de versieringen allemaal regelen, trouwjurk op maat laten maken, de laatste accessoires er bij zoeken en ik heb ook nog een proefsessie gehad voor make-up en haar. Daar ben ik heel tevreden over dus dat kan ik lekker loslaten. Maar ik merk dat ik echt nog wel even stress ervaar voor de laatste puntjes op de i. Wordt alles wel naar wens en hoe ik het in gedachte heb. Misschien moet ik het toch maar meer loslaten en er gewoon naar gaan uitkijken. Het belangrijkste is dat ik ga trouwen met Rob, de man waarmee ik oud wil worden.

Lisa

Hoi, welkom op Crohn&ik. Ik ben Lisa en ik heb sinds 2013 de ziekte van Crohn. Schrijven is de laatste jaren een passie geworden en dat doe ik graag over alles wat ik mee maak en wat te maken heeft met chronisch ziek zijn. Regelmatig neem ik je mee naar wat mij zoal bezighoudt. Liefs, Lisa