Dagelijks leven

Chronisch ziek en goede voornemens, is dat een goede combi?

De eerste volle week van januari zit er op. Vele zijn druk met goede voornemens. Zoals je vorige week al kon lezen, doe ik daar niet aan. Januari is voor mij persoonlijk al zwaar genoeg, ik moet altijd zo erg wennen weer aan het normale dagelijkse leven. Maar sinds ik chronisch ziek ben, vind ik goede voornemens nog lastiger vol te houden.

chronisch ziek goede voornemens

Chronisch ziek en goede voornemens, is dat een goede combi?

Ik vind het dus serieus een beetje lastig om meteen 1 januari fanatiek te beginnen met de goede voornemens. Ik ben nog erg moe van de feestdagen, ik moet daar echt van bij komen. Dit had ik al voordat ik de ziekte van Crohn kreeg, maar nu vind ik het helemaal lastiger. Daarom staat de maand januari voor mij persoonlijk in het teken van bijkomen en go with the flow. En dat is al een taak op zich voor mij haha. Verder vind ik goede voornemens altijd een beetje schijnheilig, alsof je alleen maar op 1 januari iets kan veranderen in je leven. Ik doe dan niet aan goede voornemens, ik heb wel doelen voor mijzelf.

Lat niet te hoog leggen

Dit is voor mij echt de belangrijkste les, leg de lat niet te hoog voor jezelf. Met meerdere kleine stapjes bereik je even veel met één grote stap. Telkens grote stappen maken put mij uit, het kost mij gewoon te veel energie om dat vol te houden. Met als gevolg dat er mee stop en ik weer baal van mijzelf en negatief over mijzelf ga denken. Dat werkt natuurlijk super demotiverend. Dus stapje voor stapje, je komt er vanzelf dan ook. Het kost ietsjes meer tijd misschien, maar je kan wel trots op jezelf zijn. Je houdt het vol en je komt steeds dichter bij het einddoel.

Mijn doelen en dromen

Het afgelopen jaar heb ik mij vooral gefocust op mijn mentale gezondheid, ik heb hard aan mijzelf gewerkt door middel van therapie en gesprekken bij de maatschappelijke werkster. En ik besefte mij dat ik nog niet helemaal klaar ben. Mijn zelfbeeld is laag, echt super laag. Dit is altijd wel al zo geweest. Maar sinds het extreme ziek zijn en toch ook wel sinds ik mijn stoma heb, is het nog meer gedaald. Ik wil dus gaan kijken hoe ik weer positief naar mijzelf kan kijken, dat ik weer leer om van mijzelf en van mijn lichaam te houden. Hoe ik dit ga bereiken, weet ik nog niet zo goed eerlijk gezegd. Ik ga binnenkort dus oriënteren naar wat mij kan helpen hierbij.

Verder heb ik nog wel wat kleinere doelen. Zo wil ik meer gaan bewegen, ik denk dan aan wat langere wandelingen met Luna samen. Of samen met een vriendin een lekker stuk wandelen. En misschien dat ik wel thuis Nederland in beweging ga volgen bijvoorbeeld. Ook wil ik mijn onafgemaakte hobbyprojecten eerst afmaken voordat ik aan iets nieuws begin. Ik hoop hiermee weer iets meer rust in mijn hoofd te krijgen. En waardoor ik uiteindelijk ook weer meer plezier ervaar in de creatieve hobby’s, in plaats van dat het nu ongeroerd op een stapel blijf liggen omdat ik er tegenop zie.

En ik hoop dat ik meer tijd vrij kan maken om mijn droom uit te laten komen, namelijk een boek schrijven. Ik dacht vorig jaar mooi de corona tijd te kunnen gebruiken om aan mijn boek te werken, maar het was nog een te grote doel, te grote stappen. Ik wil daarom eerst kleinere tussendoelen bedenken, zodat ik uiteindelijk toch bij mijn einddoel kan komen. Gewoon een eigen boek schrijven. Super spannend, maar ik voel nu de juiste energie er bij.

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *